مسئولیت اجتماعی معنای فراگیری دارد، معنایی فراتر از آنچه که هم اکنون در محافل مختلف به آن پرداخته می شود. هر اجتماع سیستماتیکی خواه دولتی باشد یا خصوصی؛ چنانچه از محیط پیرامونی خود انتفاع سیستمی می برد، در هر حال نسبت به جامعه ای که درون مرزهای آن قرار دارد، مسئول است. مسئولیت آن نیز بستگی به نوع سازمان و گستره مرزهای آن دارد. ما در هر سمت و جایگاهی که باشیم باید به جامعه ای که از آن برخاسته ایم پاسخگو باشیم. پاسخگویی و مسئولیت پذیری دو عنصر مهم و حیاتی در بحث مسئولیت اجتماعی به حساب می آید. CSR مسئولیت اجتماعی را منحصر به شرکت ها کرده و مراکز علمی و سازمانهای عمومی و غیر انتفاعی و یا حتی سازمانها و تشکل های سیاسی را مستثنا کرده است. البته تاکید CSR بر این است که سطوح مسئولیت پذیری آن، جامع و پاسخگویی فراتر از مسائل صرفاً اقتصادی است و نگرانی های فرهنگی، زیست محیطی، بهداشت و درمان را نیز دربر می گیرد.

مجموعه مشی فاخر نیز بر مبنای مسئولیت اجتماعی خود راه خط شکنی را پیش گرفته و پژوهش، تحقیق و مطالعات در حوزه مسئولیت پذیری سازمانها را بنا نهاده است. در همین زمینه پس از برگزاری جلسات متعدد با مسئولین دولتی در استان و اخذ مشاوره تخصصی از اساتید و صاحبان نظر در این حوزه برآن شدیم که در گام نخست به بررسی مسئولیت اجتماعی شرکت ها(CSR) بپردازیم و ان شاءالله در سالهای آتی رویکردها و سطوح مختلف آن را واکاوی خواهیم کرد.

اعتقاد ما بر این است که امروزه تعاملات به صورت کاملاً سازمانی صورت می گیرد و انسان در فرایند زندگی خود دائماً با سازمان های مختلف در ارتباط است و به قول ال دَفت ما از بدو تولد، در حین رشد و تحصیل و اشتغال و تا زمان مرگ با سازمان در ارتباطیم و با مسائل سازمانی عجین هستیم، خب اگر این سازمانها با محیط پیرامونی خود ارتباط تعاملی و باز ایجاد نکنند نمی توانند در گردونه زندگی سازمانی موفق عمل کنند و در مرور زمان از دایره محیط خارج و محکوم به انزوا خواهند شد. به نظر اینجانب به عنوان طراح و دبیر برگزاری نخستین سمینار بین المللیCSR پاسخگویی در استان خوزستان کاملاً غیرشفاف و نابسامان است. تر و خشک با هم تنیده و حتی اندک سازمانهای پاسخگو نیز بین این همه نابسامانی نادیده گرفته می شوند. به راستی مسئول این همه از هم گسیختگی کیست؟  

چرا شرکت ها و سازمانهای بزرگ و معتبر استان از پاسخگویی شانه خالی می کنند، البته در برخی گزارش ها اقداماتی مشاهده می شود، ولی سوال اینجاست چرا با مردم به صورت شفاف ارتباط برقرار نمی شود.

مردمی که به صورت مستقیم در معرض آلودگی های زیست محیطی هستند می بایست با آنها نیز متقابلاً ارتباط مستقیم و  تعاملی ایجاد کرد. مردمی که دود نیزارها و نیشکرهای سوخته و دی اکسید کربن صنایع، هوای شهرش را ناسالم کرده، انتظار تعامل بیشتری دارد؛ مسئولین شرکتها و سازمانها باید بگویند در قبال این همه آلودگی و دست کاری در محیط زیست چه اقدامات عملی انجام داده اند، مطمئناً مردم آگاه، صبور و دلسوز ما مسائل و مصالح کلان استان را درک و قضاوتی منصفانه خواهند داشت؛ لذا خطاب به همه مدیران ارشد شرکت ها عرض می کنم که ابتدا مرز سیستم با محیط پیرامونی را تعیین کنید، این کار گام اول به سوی موفقیت است، چون هرسیستم زنده ای که دارای هدف است و برای ادامه حیات خود تلاش می کند، نیازمند و مستلزم حمایت محیطی است و محیط در صورتی از یک سیستم حمایت و پشتیبانی می کند که آن سیستم مرز خود را با محیط تعیین و کارکرد مناسبی داشته باشد.   

 در انتها ضمن تقدیر و تشکر از مدیرانی که به آغاز این نهضت اجتماعی پیوسته و همکاری نمودند از همه مدیران دستگاه های اجرایی، نظارتی و شرکتها جهت همکاری، همفکری و هم افزایی در این مسیر پویا دعوت به عمل می آوردم.